PROJEKT

U C H W A Ł A Nr 178

RADY MIASTA K O N I N A

z dnia 19 l i s t o p a d a 2003 roku

w sprawie rozpatrzenia zarzutów i protestu zgłoszonych do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta

Konina w części dotyczącej rejonu Międzylesie – Zachód.

Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) oraz art. 18 ust. 2 pkt 8, art. 23 ust.3 i 24 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 1999r., Nr 15, poz. 139 z późn. zm.) w związku z art. 85 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ( Dz. U. z 2003, Nr 80, poz. 717 ), Rada Miasta Konina u c h w a l a, co następuje:

§ 1.

Uwzględnia się zarzut Pana Czesława Walczaka zam. w Koninie przy ul. Kleczewskiej 65, właściciela działki o numerze ewid. 3/1.

§ 2.

Uwzględnia się zarzut Pana Błażeja Górnego zam. w Koninie przy ul. Kleczewskiej 65, właściciela działki o numerze ewd. 3/2.

§3.

Nie uwzględnia się zarzutu Państwa Teresy i Bogdana Wróblewskich zam. w Koninie przy ul. PCK 15, właścicieli działki o numerze ewid. 11.

§ 4.

Nie uwzględnia się zarzutu Pana Ryszarda Jakubowskiego zam. w Koninie przy ul. Międzylesie 23, właściciela działek o numerach ewid. 493 i 494.

§ 5.

Nie uwzględnia się zarzutu Pani Lidii Niedzielskiej – Klama zam. w Starym Mieście przy ul.Lisieckiej 36, właścicielki działek o numerach ewid. 171 i 173.

§ 6.

Nie uwzględnia się zarzutu Pana Piotra Domagały zam. w Koninie przy ul. Reymonta 1, właściciela działek o numerach ewid. 68 i 182.

§ 7.

Nie uwzględnia się zarzutu Pana Ryszarda Waleriańczyka zam. w Koninie przy ul. Plonowej 1, właściciela działki o numerze ewid. 138.

§ 8.

Nie uwzględnia się zarzutu Państwa Anny i Roberta Szutkowskich zam. w Koninie przy ul. 11 Listopada 13/29, właścicieli działki o numerze ewid. 112.

§ 9.

Nie uwzględnia się protestu Państwa Teresy i Bogdana Wróblewskich zam. w Koninie przy ul. PCK 15, właścicieli działki o numerze ewid. 11.

§ 10.

Wykonanie uchwały powierza się Prezydentowi Miasta Konina.

§ 11.

Uzasadnienie faktyczne i prawne uchwały w zakresie rozstrzygnięcia wniesionych zarzutów i protestu zawiera załącznik nr 1, stanowiący integralną część uchwały.

§ 12.

Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia

Przewodniczący

Rady Miasta Konina

Tadeusz Wojdyński

UZASADNIENIE

do Uchwały Nr 178 Rady Miasta Konina, z dnia 19 listopada 2003r.w sprawie rozpatrzenia zarzutów i protestu zgłoszonych do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Konina w części dotyczącej rejonu Międzylesie – Zachód.

Uchwała ta jest elementem procedury sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Konina w części dotyczącej rejonu Międzylesie - Zachód.

Plan ten sporządzany jest zgodnie z ustawą z dnia 7 lipca 1994r. o zagospodarowaniu przestrzennym ( Dz. U. z 1999 r., Nr 15, poz. 139 z późn. zm.) oraz ustawą z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym ( Dz. U. z 2001r., Nr 142, poz. 1591 z późn. zm. ). Procedura kontynuowana jest w związku z art. 85 ust 2 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ( Dz. U. z 2003r., Nr 80, poz.717 ).

W wyniku oceny i analizy licznych wniosków mieszkańców miasta i właścicieli nieruchomości w sprawie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Prezydent miasta wystąpił do Rady Miasta Konina z wnioskiem w sprawie zmiany planów w lewobrzeżnej i prawobrzeżnej części miasta w tym planu na obszarze Międzylesie - Zachód. Rada Miasta Konina podjęła uchwałę Nr 548 z dnia 25.04.2001r o przystąpieniu do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z art. 18 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym organem właściwym w sprawie sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta był Zarząd Miasta, a od dnia 11.07.2003r. Prezydent Miasta , który kolejno:

1. ogłosił w miejscowej prasie w formie komunikatu w „Gazecie Poznańskiej” oraz przez obwieszczenie na tablicy ogłoszeń o przystąpieniu do sporządzania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego obejmujących lewobrzeżną i prawobrzeżną część miasta,

2. zawiadomił pismem UA.7322/25/01 z dnia 26.04.2001r. o przystąpieniu do sporządzenia planu zainteresowane organy właściwe do uzgadniania projektu planu o możliwości zgłaszania wniosków i propozycji dotyczących sposobu zagospodarowania,

2a. zbadał i stwierdził spójność rozwiązań projektu planu z polityką przestrzenną gminy określoną w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego,

3. wystąpił pismem UA. 7322-1/03 z dnia 03.03.2003r. o opinie oraz uzgodnienie projektu planu,

4. uzgodnił projekt planu,

5. zawiadomił pismem UA.7322-1/02 z dnia 03.06.2003r. oraz poprzez obwieszczenie i zamieszczenie komunikatu w „Gazecie Poznańskiej” właścicieli lub władających nieruchomościami o terminie wyłożenia projektu planu do publicznego wglądu,

6. wyłożył projekt planu wraz z prognozą skutków wpływu ustaleń na środowisko przyrodnicze w dniach od 30.06.2003 r. do 21.07.2003r.

7. przyjmował zarzuty i protesty .

8. rozpatrzył w dniu 04.09.2003r. protesty i zarzuty wniesione do projektu planu,

9. przedstawił Radzie Miasta protesty i zarzuty nieuwzględnione w projekcie planu,

10. ogłosił o terminie sesji, na której Rada Miasta rozpatrzy nieuwzględnione protesty i zarzuty oraz zawiadomił o tym imiennie zainteresowanych.

Realizując procedury zgodne z ustawą o zagospodarowaniu przestrzennym następuje przeznaczenie terenów na określone cele oraz ustalenie zasad ich zagospodarowania. Ustawa określa zasady i tryb rozwiązywania konfliktów między interesem obywateli, wspólnoty samorządowej i państwa.

Zgodnie z prawem do wniesienia zarzutu określonym w art. 24 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym przysługującym osobom, których interes prawny lub uprawnienia zostały naruszone przez ustalenia przyjęte w projekcie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, wyłożonym do publicznego wglądu oraz prawem do wniesienia protestu ( art. 23 ustawy) do projektu planu złożono 8 zarzutów i 1 protest.

Prezydent Miasta stwierdził możliwość uwzględnienia dwóch zarzutów oraz brak możliwości uwzględnienia sześciu zarzutów i jednego protestu.

Rada Miasta Konina po rozpatrzeniu zarzutów i protestu rozstrzyga uwzględnić dwa zarzuty oraz nie uwzględnić sześciu zarzutów i jednego protestu.

Uwzględnia się dwa zarzuty złożone przez osoby, o których mowa w § 1 i 2 uchwały. Nie uwzględnia się 6 zarzutów, złożonych przez osoby, o których mowa w § 3 – 8 uchwały, a także protestu złożonego przez osoby o których mowa w § 9 uchwały. Są to:

Zarzuty uwzględnione:

1. Pan Walczak Czesław – zarzut dotyczy wprowadzenia do ustaleń projektu planu zapisu umożliwiającego lokalizację stacji paliw na działce właściciela o numerze ewid 3/1. Znaczące poparcie społeczne przedmiotowego zamierzenia na w/w działce wyrażone podpisami na załączonej do zarzutu liście właścicieli nieruchomości położonych w sąsiedztwie, stanowi podstawę do uwzględnienia zarzutu.

2. Pan Błażej Górny – zarzut dotyczy likwidacji projektowanej ulicy dojazdowej J01 9KDw, przecinającej działkę o numerze ewid. 3/2 na dwie części, co ogranicza zagospodarowanie i swobodne użytkowanie całości terenu.

Podstawą do uwzględnienia zarzutu jest przedstawiona przez projektanta planu w dniu 16.07.2003r. zmiana zagospodarowania działki w formie szkicu i zaakceptowana przez wnoszącego zarzut.

Zarzuty i protesty nieuwzględnione:

1. Nie uwzględnia się zarzutu i protestu Państwa Teresy i Bogdana Wróblewskich.

Zarzut i protest został sformułowany jako: „nie pokrywanie się granic projektowanych działek z granicą obecnej działki nr 11”.

Wnioskodawcy, właściciele działki nr 11 postulują granice projektowanych działek ustalić na granicy istniejącej działki nr 11 i nr 10 z włączeniem do nich działki nr 10 będącej własnością Miasta.

Projekt miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wyłożony do publicznego wglądu nie zawiera ściśle określonych linii podziału na działki budowlane. Zasady i warunki podziału na działki budowlane dla tego terenu zawarte w tekście planu pozwalają na podział na działki o wielkości minimalnej 650 m², a maksymalnej 1500 m²z wymaganym zachowaniem średniej wielkości działek na terenie maksymalnie 1100 m². Szerokość działek nie mniejsza niż 22 m, nie większa od 32 m z dopuszczeniem działek skrajnych o szerokości do 35 m. Linie podziału oznaczone symbolem linii przerywanej są zgodne z legendą na załączniku graficznym liniami orientacyjnymi, a nie liniami ściśle określonymi. Zasada swobody wyznaczania linii podziału z określeniem minimalnych i maksymalnych gabarytów działek daje właścicielom działek większą swobodę w dysponowaniu własnością i spełnia oczekiwania pozostałych właścicieli nieruchomości w obrębie opracowania.

Propozycja włączenia działki będącej własnością miasta do działki nr 11 przy przyjęciu orientacyjnego przebiegu linii podziału na działki dla całego obszaru planu nie może być rozstrzygnięta w projekcie planu. O sposobie wykorzystania własności miasta zadecyduje Rada Miasta odrębną uchwałą podjętą już w czasie obowiązywania planu.

2. Nie uwzględnia się zarzutu Pana Ryszarda Jakubowskiego.

Wnoszący zarzut jest współwłaścicielem (współwłasność małż. z Jakubowską Romualdą ) działek o numerach 102, 103, 171/2, 493 i 494 w obrębie planu. W dniu 04.03.2002r. złożył wniosek o cyt. „zachowanie dotychczasowego rolniczego charakteru mojego gospodarstwa obejmującego działki 493, 494 i 171/2. Pragnę nadmienić, że prowadzę gospodarstwo rolne odziedziczone po rodzicach. Dochód z produkcji roślinnej i zwierzęcej pozwala mi na utrzymanie rodziny.”

Termin składania wniosków do planu rozpoczął się 05.05.2001r. i trwał 21 dni. Wniosek został złożony po terminie. W projekcie planu działki 493, 494, 171/2 zostały przeznaczone pod działki budowlane o funkcji mieszkaniowej i funkcji usług rzemieślniczych z dopuszczeniem drobnej produkcji i parkingów ( B29 MN^UR, B30 MN/UR) oraz pod działki budowlane z zabudową mieszkaniową jednorodzinną z dopuszczeniem zabudowy handlowo – usługowej ( B25 MN^UH), także pod drogi dojazdowe – nową drogę B01 KDx, drogę biegnącą po śladzie istniejącej ulicy B03 KDx oraz pod urządzenia infrastruktury technicznej i publiczną zieleń miejską o funkcji izolacyjnej z dopuszczeniem ścieżki rowerowej.

W projekcie planu ustalono zasady tymczasowego użytkowania terenów dopuszczając tymczasowe utrzymanie rolniczego sposobu użytkowania terenu przeznaczonego na działki budowlane poza terenami przeznaczonymi pod ulice publiczne i cele związane z uzbrojeniem technicznym budowanego osiedla.

Po zapoznaniu się z wyłożonym projektem planu pan Ryszard Jakubowski zwrócił się z prośbą o zmianę przeznaczenia działek 493 i 494 ( oznaczonych w planie B29 MN^UR) przeznaczonych pod działki budowlane o funkcji mieszkaniowej i usług rzemieślniczych z dopuszczeniem drobnej produkcji i parkingów pod aktywizację gospodarczą z możliwością zabudowy mieszkaniowej. Nie zgodził się na lokalizację pasa drogowego B03 KDx i B05 KDx, proponując ich przesunięcie w kierunku północnym, nie zgodził się na szerokość drogi B01 KDx oraz na pas zieleni B11IT^ZIx uzasadniając stwierdzeniem „posiadam gospodarstwo rolne, a wyznaczenie z dwu stron mojej posesji dróg, bardzo pomniejsza teren mojego siedliska.”

Obszar objęty opracowaniem to teren zlokalizowany bardzo blisko centrum miasta. Przez wiele lat nie mógł być przeznaczony pod zabudowę ze względu na położenie w strefie ochronnej huty aluminium. Po ograniczeniu negatywnego oddziaływania huty i po znacznym zmniejszeniu jej strefy ochronnej w opracowanym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego został przeznaczony pod zabudowę mieszkaniową. Bliskość centrum miasta, możliwość rozprowadzenia po terenie miejskiej sieci cieplnej czyni ten teren objęty planem korzystnym dla tego typu zabudowy. Projekt planu przewiduje w centrum osiedla zabudowę wielorodzinną, na terenach o gorszych warunkach gruntowych zabudowę jednorodzinną. Na skraju osiedla w sąsiedztwie dzielnicy przemysłowo – usługowej przewidziano tereny dla prowadzenia działalności gospodarczej i rzemieślniczej, także niewielki obszar nazwany zgodnie z wnioskiem do planu terenem aktywizacji gospodarczej. Możliwość prowadzenia działalności gospodarczej na osiedlu mieszkaniowym, która powodowałaby pogorszenie standardów zamieszkania ograniczono do niezbędnego minimum, koniecznego dla prawidłowego funkcjonowania osiedla mieszkaniowego. Wobec braku zdecydowania Pana Jakubowskiego w projekcie planu zabezpieczono możliwość na Jego działkach zarówno tymczasowego użytkowania gruntu na cele rolnicze jak i przyszłe przeznaczenie pod zabudowę mieszkaniową, usług rzemieślniczych, drobnej produkcji i parkingów, także zabudowę mieszkaniową z dopuszczeniem funkcji handlowo – usługowej.

Dla prawidłowego funkcjonowania projektowanego osiedla, które wpisuje się w zastaną siatkę ulic zewnętrznych i istniejących dróg o charakterze polnym niezbędne jest jego skomunikowanie drogami o parametrach przyjętych wg warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie ( Rozporz. Min. Transportu i Gosp. Morskiej z dnia 02.03.1999r. Dz.U. z 1999r . Nr 43, poz.430 ).

Dla funkcjonowania osiedla niezbędne są także tereny pod pasy infrastruktury technicznej, na której nie można lokalizować budynków, a wyłącznie zieleń niską.

3 . Nie uwzględnia się zarzutu Pani Lidii Niedzielskiej – Klama, która sprzeciwia się zaprojektowaniu drogi przechodzącej przez działki nr 171/1, 173 i wnosi o przeznaczenie działek pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną.

Aktualnie działki 171/1 i 173 przeznaczone są pod uprawy rolne bez prawa zabudowy. Aby teren mógł funkcjonować jako dzielnica mieszkaniowa niezbędne jest zaprojektowanie zgodnie z obowiązującymi przepisami (Rozporz. Min. Transportu i Gosp. Morskiej z dnia 02.03.1999r. Dz.U. z 1999r . Nr 43, poz.430 ) sieci dróg publicznych o odpowiednich parametrach technicznych. Sieć ta składa się z dróg klasy głównej, zbiorczych, lokalnych i dojazdowych. Niestety nie ma możliwości, aby każda własność przeznaczona była pod działki mieszkaniowe bez stworzenia dojazdów. Nie ma także możliwości innego przebiegu drogi dojazdowej, przesunięcia ją na sąsiednią działkę ( o numerze 171/2), ponieważ brak także na to zgody jej właścicieli.

Jeżeli w związku z uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego korzystanie z nieruchomości lub jej części w dotychczasowy sposób stanie się niemożliwe bądź istotnie ograniczone, właściciel może żądać od miasta:

1. odszkodowania za poniesioną rzeczywistą szkodę albo,

2. wykupienie nieruchomości lub jej części albo,

3. zamiany nieruchomości na inną,

a także w przypadku nie skorzystania z tych uprawnień właściciel jeśli zbywa nieruchomość, której wartość uległa obniżeniu w związku z uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego może żądać od gminy odszkodowania równego obniżeniu wartości nieruchomości.

Podkreślenia wymaga jednak fakt, że z wymienionych uprawnień właściciele lub użytkownicy wieczyści mogą korzystać dopiero po uchwaleniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, co oznacza, że wysuwanie względem gminy roszczeń wynikających z tychże uprawnień na etapie zgłaszania zarzutów i protestów do projektu planu jest przedwczesne. Tym samym roszczenia te nie mogą być przedmiotem zarzutów, ponieważ ich treścią mogą być jedynie ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego naruszające interes prawny lub uprawnienia wnoszącego zarzut. Przedmiotem ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie może być jednak zapowiedź, że uprawnienia ustawowe właściciela czy użytkownika wieczystego, z których będzie mógł korzystać dopiero po uchwaleniu planu, będą realizowane w jakiś ściśle określony sposób, gdyż uprawnienia te mają charakter niezależny od istnienia czy nieistnienia takiej zapowiedzi, a ponadto przedmiotem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest przypisanie określonym terenom, określonego przeznaczenia.

4. Nie uwzględnia się zarzutu Pana Piotra Domagały.

Zarzut dotyczy działek o numerach ewid. 68 i 182 przeznaczonych w projekcie planu pod ulicę główną oznaczoną symbolem 001KG-2/2x, w którym warunkuje zgodę na przedstawione zagospodarowanie częściowym wykupem terenu oraz częściową zamianą na grunty umożliwiające zabudowę mieszkaniową i usługową.

Roszczenia przedstawione w zarzucie do planu zgodnie z art. 36 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym mogą być przedmiotem realizacji po uchwaleniu planu. Jeżeli w związku z uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego korzystanie z nieruchomości lub jej części w dotychczasowy sposób stanie się niemożliwe bądź istotnie ograniczone, właściciel może żądać od miasta:

1. odszkodowania za poniesioną rzeczywistą szkodę albo,

2. wykupienie nieruchomości lub jej części albo,

3. zamiany nieruchomości na inną,

5. Nie uwzględnia się zarzutu Pana Ryszarda Waleriańczyka.

Zarzut dotyczy zagospodarowania działki o numerze ewid. nr 138, w którym wnosi o korektę lokalizacji odcinka projektowanej ulicy o symbolu A01KDx lub o zamienny teren umożliwiający zabudowę.

Zaproponowana przez projektanta zmiana lokalizacji odcinka projektowanej ulicy dojazdowej nie została zaakceptowana przez właściciela sąsiedniego terenu. Wobec tego pozostawia się niezmienioną wersję planu, który wyłożony był do publicznego wglądu.

1. odszkodowania za poniesioną rzeczywistą szkodę albo,

2. wykupienie nieruchomości lub jej części albo,

3. zamiany nieruchomości na inną,

Tym samym roszczenia te nie mogą być przedmiotem zarzutów, ponieważ ich treścią mogą być jedynie ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego naruszające interes prawny lub uprawnienia wnoszącego zarzut. Przedmiotem ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie może być jednak zapowiedź, że uprawnienia ustawowe właściciela czy użytkownika wieczystego, z których będzie mógł korzystać dopiero po uchwaleniu planu, będą realizowane w jakiś ściśle określony sposób, gdyż uprawnienia te mają charakter niezależny od istnienia czy nieistnienia takiej zapowiedzi, a ponadto przedmiotem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest przypisanie określonym terenom, określonego przeznaczenia.

6. Nie uwzględnia się zarzutu Państwa Anny i Roberta Szutkowskich.

Zarzut dotyczy zagospodarowania działki o numerze ewid. 112, w którym właściciele warunkują zgodę na przedstawione w planie zagospodarowanie terenu w obrębie ich własności, zamianą działek na grunty umożliwiające zabudowę mieszkaniową lub prowadzenie działalności gospodarczej.

1. odszkodowania za poniesioną rzeczywistą szkodę albo,

2. wykupienie nieruchomości lub jej części albo,

3. zamiany nieruchomości na inną,

Rada Miasta nie uwzględnia powyższych zarzutów w związku z koniecznością realizowania polityki przestrzennej miasta, której wstępne założenia określono w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego oraz w związku z koniecznością zachowania przepisów prawa.

Art. 64 ust. 3 Konstytucji RP dopuszcza ograniczenie prawa własności w drodze ustawy. Przestrzeganie trybu ustawowego sporządzania planu daje wspólnocie samorządowej prawo do prawidłowego kształtowania terenu przeznaczonego pod realizację dróg publicznych i miejskiej infrastruktury.